حدود ۱۸ سال قبل یک بازی جریانساز به اسم رزیدنت ایول 4 تقدیم گیمرها شد. کپکام با بازسازی درجه یک این ویدیوگیم موفق به ارائهی اثری شده است که حرفهای زیادی برای گفتن به بسیاری از بازیهای بزرگ روز دارد.
ولی موقع تجربهی ریمیک RE4 وقت زیادی برای فکر کردن به ضروری بودن یا نبودن آن ندارید. هنگامی که مشغول لذت بردن از نکات مثبت پرشمار یک بازی ویدیویی هستید، از تجربه و به همین خاطر از تولید شدن آن خوشحال میشوید. بماند که این بازسازی انقدر حتی در مقایسه با بسیاری از بازیهای AAA چند سال اخیر باکیفیت و سطح بالا است که انتشار آن به اندازهی کافی ضروری به نظر میآید.
از همان لحظهای که تجربهی بازی Resident Evil 4 سال ۲۰۲۳ را شروع میکنید، برخی از تفاوتها در آن به چشم میآیند. جزئیات داستانیِ دقایق آغازین درکنار اِلِمانهای ظاهری از جمله نورپردازی محیط نشان میدهند که با یک بازسازی عین به عین روبهرو نیستیم. اما حسوحال کلی همهچیز درست است. چون این دقایق در نوع خود همان تجربهای را ارائه میدهند که از بازی Resident Evil 4 سال ۲۰۰۵ به خاطر داریم.
اندکی بعد نوبت به بخشی از بازی میرسد که تا حد زیادی کپی برابر اصل محتوای نسخهی اصلی است. در نگاه اول انگار همان مرحله را فقط با گرافیک فنی معرکه میبینیم. کپکام اینگونه طی همان ساعت نخست تجربهی ریمیک رزیدنت ایول ۴ میخواهد خیال طرفدارهای قدیمی را راحت کند. چون به آنها اعلام میکند که تغییراتی در نسخهی ریمیک وجود دارند، اما نه فقط به این هدف که شاهد تفاوتهایی بین نسخههای سال ۲۰۰۵ و سال ۲۰۲۳ باشیم.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.